حقوق گام به گام شماره 51
باید ها و نبایدهای فرهنگ ترافیک
تاریخ انتشار
شنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۵۸
آسیب شناسی فرهنگ ترافیکی و عوامل مؤثر بر آن
در يك دهه گذشته ظرفيت توليد كارخانجات خودروسازي از 350 هزار دستگاه در سال نزديك به يكونيم ميليون دستگاه افزايش يافته و به موازات آن، آمار تخلفات و تصادفات نيز سير صعودي داشته است. از طرف دیگر، در زمينه مرگ و مير ناشي از حوادث رانندگي، متأسفانه کشور ما در رده بالایی قرار دارد و تصادفات، سومين علت مرگ و مير در كشور شناخته شده است. در این ارتباط سه عامل در هم تنیده یعنی وسیله نقلیه و امکانات ایمنی آن، جاده و عوامل هشدار دهنده آن، مهارت و رعایت مقررات توسط راکب آن، در مدیریت ترافیک نقش اساسی دارند. البته در میان عوامل مذکور عنصر اخیر یعنی عامل انسانی و فرهنگ رانندگی شامل سرعت زیاد، شتابزدگی، عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، خواب آلود بودن رانندگان، سبقت غیرمجاز و بعضاً فاصله زیاد مسافت بین مبداء و مقصد و نتیجتاً خستگی ناشی از آن، سهم بالایی را به خود اختصاص می دهد. در این ارتباط رانندگان جاده ای را می توان به چند گروه کلی قابل تقسیم دانست:
1) عملكردی که خارج از حیطه کنترل و مدیریت شخص در حال رانندگی است، که از جمله آنها صفات وراثتی و طبع ذاتی افراد است، یعنی سببی که به واسطه زمینه های شخصیتی در بروز حوادث بصورت تعامل در هم پیچیده ای عمل می کند و هنگامی که در کنار چند عامل دیگر قرار می گیرد، موجب اتفاقات ناگواری می شود.
2) از زاویه دیگری رانندگانی که از خودروی شخصی استفاده میکنند و افرادیکه رانندگی، حرفه و شغل آنهاست از خود رفتارهای متفاوتی بروز می دهند، و تأثیر این پیشه بر شخصیت گروه اخیر اهمیت ویژهای دارد. لهذا از آنجایی که در شخصیت هر انسانی در اثر عوامل مختلفی شکل میگیرد که یکی از آنها محیط کار و نوع شغل است، این محیط غالباً تقاضاهای جدیدی را مطرح میکند که فرد در پاسخ به آنها به نوعی رفتار خاص روی میآورد که پس از تکرار، آن رفتار به عنوان یک خصیصه ذاتی باقی میماند.
3) برخی از رانندگان حرفه پیشه، در خود حس مالکیتی خاص نسبت به خیابان و جاده دارند و در واقع به گونه ای برای افراد غیر صنف خود، مالکیت عاریه ای قائلند. بنابراین نه تنها منافع شخصی خود را در ذیل منافع جمعی تعریف نمیکنند، بلکه منافع فردی را مقدم بر منافع جامعه میدانند و حتی بعضی از آنها نسبت به منافع جامعه تعهدی از خود نشان نمی دهند.
4) گرچه در نتیجه تعمیق آموزه های رسانه ای در سالهای اخیر آمار کشتارها و مجروحین کاهش داشته، که این در جای خود نشان از نقش فرهنگ سازی در استفاده بهینه از آن است، با وجود این نمیتوان صرفاً بر فرهنگ رانندگی و عدم انضباط اجتماعی تکیه کرد، بلکه باید ریشه را در مسائلی دیگری نیز جستجو کرد. بطور مثال افرادی که با مشکلات گوناگونی درگیر و معمولاً عصبیتر و شکننده تر از هم نوعان خود هستند، به هنگام رانندگی رفتاری مانند نزاع لفظی، و حتی درگیریهای فیزیکی را از خود به نمایش می گذارند که در برخی موارد باید واکنشی به گرفتاریهای دیگری تلقی شود.
در همین ارتباط در كنار فرهنگ سازي، توجه به ساز و کارهای بازدارنده از جمله بهره گیری از تکنولوژی فناوری اطلاعات و استفاده از دوربین های آشکار و پنهان، می تواند مبنای افزايش حق بيمه رانندگان متخلف، قرار گیرد. بطوریکه جهت تشویق به رعایت مقررات و اجتناب از قانون شکنی، هنگام صدور یا تمديد بيمهنامه با اخذ استعلام تخلفات از راهنمايي و رانندگي، حق بيمه واقعي افراد محاسبه شود و بین راننده خاطی و منظم تفاوت عادلانه ای گذاشته شود.
تأثیر جریمه ها بر جلوگیری از تخلفات رانندگی
گرچه طی سالهای گذشته جريمههاي تخلفات راهنمايي و رانندگي به چند برابر افزايش یافته، لیکن عملاً در مواردی ار قبیل استفاده از تلفن همراه در حین رانندگی نشان می دهد افزایش جرائم فی نفسه نقش مهمی در كاهش تخلفات نداشته است. و حتی گمان شهروندان این است که چنین اقداماتی به منبع در آمدی برای پلیس تبدیل شده است. لذا چنانچه فعاليتهاي فرهنگي از طريق بهره گیری از فضای رسانههاي جمعي توسعه یابد چه بسا نيازي به تشديد مجازات ها نباشد. لیکن در هر صورت تا نیل به اهداف فرهنگی، ظاهراً چاره ای جز استفاده از ابزار تنبیه و تشویق و بهره گیری از اثرات آن نمی باشد. ِ
در این ارتباط، چنانکه سفری کوتاه به کشور های توسعه یافته داشته باشیم یا از طریق دوستان وضعیت آن دیار را رصد کنیم، خواهیم دید تحت تأثیر عوامل محیطی اولین ویژگی چشمگیر رانندگان، حالت آرامش و رعایت نظم، و نیز احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی است، که فی نفسه انجام سفر درون و برون شهری را بر هر شهروندی لذتبخش می کند. بطوریکه حتی هر راکب ایرانی که به آنجا سفر می کند قانونمدار و از آنجایی که سطح سازگاری ما ایرانیان بسیار بالاست با تغییر شرایط، رفتار اجتماعی نیز تغییر مییابد. در ریشه یابی اینکه چرا در هر یک از کشورهای اروپایی، رانندگی هر فردی کاملاً متفاوت میشود، باید اذعان داشت به لحاظ اینکه رعایت هنجار در آن جوامع وجهی عمومی دارد و ترجیح منافع جمعی بر منفعت شخصی نهادینه شده است.
البته شایان توجه است که در فرهنگ ملی ما تعارفات اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد. بطور مثال هنگام عبور از درب هر ساختمانی، بنحو مؤدبانه ای دیگران را بر خود ترجیح می دهیم. هم چنین در شرایطی که در حال رانندگی شاهد نیمه باز بودن درب خودرو مجاور هستیم همواره دغدغه خطرات احتمالی همسفران خود را داریم و لذا به اشکال گوناگان اهتمام به تذکر و یادآوری را از دست نمی دهیم. اما در تقاطع بعدی هنگام سبقت و راه دادن به یکدیگر، عرصه خیابان را با میدان مسابقه اشتباه گرفته و بعضاً بگونه ای از حقوق دیگران چشم پوشی می شود که خلاف شئون هر جامعه ای است. بویژه اینکه با ورود خودرو های پر سرعت وارداتی در رژیم روابط اجتماعی و چگونگی رانندگی برخی از جوانان همراه با هنجار شکنی های دیگری مواجه هستیم، که جای بسی تأمل دارد.
تجربه بستن کمربند در رژیم رانندگی نشان داد علاوه بر کار فرهنگی ضمانت اجراهایی از نوع جریمه در جای خود تأثیر گذار بوده است. لیکن پیشنهاد می شود: اولاً: در جهت مهار شرایط فعلی علاوه بر تکیه صرف بر تشدید جریمه های نقدی، ضمن نظارت بیشتر مأمورین راهنمایی و رانندگی توصیه می گردد اقدامات وضعی و فیزیکی دیگری از قبیل توقیف خودرو های پر خطر، در دستور کار قرارگیرد. بدیهی است این اقدام علاوه بر اینکه شائبه اخذ جریمه ها به عنوان منبع درآمد را از بین می برد، می تواند نقش مهمی در کنترل رفتار ترافیکی داشته باشد.
ثانیاً: چنانچه یکی از پیش نیاز های استخدام و انتصاب در منصب عالی و متوسط، اخذ سوابق رانندگی هر فرد جویای کار یا کسب موقعیت اجتماعی باشد، چه بسا ضمن حفظ بازدارندگی به خوبی بتوان به شخصیت ذاتی افراد متقاضی پی برد. از طرف دیگر، با شناسایی آنها و اجبار به شرکت در دوره های بازآموزی در طرحی کوتاه مدت می توان به نتایج مطلوبی دست یافت. مضافاً اینکه شناسایی رانندگان پرخطر و ارائه مشاوره و راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنان از طریق مشاورین روان شناسی و پلیس از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
ثالثاً: همانگونه که به طور نمونه در شبهای چهارشنبه سوری با هدف مهار برخی رفتارهای پر خطر، تمهیدات خاصی با هدایت مدیران شهری اتخاذ گردیده که نتیجه چشمگیری داشته، برگزاری مسابقات اتومبیلرانی، موتور سواری و... می تواند سبب رفع نیازهای هیجانی آنان شده و نتیجتاً موجب کاهش التهابات رانندگی در بزرگراه های شهری و آزاد راه های خارج از شهر شود.
رابعاً: از آنجایی که در شرایط فعلی سیاست های بیمه ای در خصوص نرخ حق بيمه بین رانندهاي كه نه يك بار، بلكه چندين بار مرتکب خلاف گردیده و با يك وسيله نقليه عامل تصادف و ایراد ضرر مالی و جانی به دیگران بوده و ديه جان باختگان را از جيب ساير بيمهگزاران پرداخته است، با يك راننده كمخطر كه در طول عمرش حتي يك بار خسارتي براي جامعه به بار نياورده، يكسان می باشد، لهذا شایسته است شركتهاي بيمه نسبت به سیاستهای جاری تجدید نظر نمایند، تا بصورت غیر مستقیم در كاهش سوانح و حوادث رانندگی نقش سازنده ای داشته باشند.
نتیجه گیری:
آمار تصادفات جاده ای نقش مهمی در زندگی روزمره هر شهروندی گذاشته و حتی شعاع تأثیر آن بر جذب صنعت گردشگری به عنوان یکی از منابع اشتغالزایی ملموس می باشد. و علیرغم اینکه یکی از مواهب الهی در کشور ما وجود مظاهر پر جاذبه تاریخی و طبیعی برای گردشگران است، لیکن آمار های منعکس شده در سایتهای اینترنتی از کشته و مجروحین ناشی از تصادفات، مانع مهمی در مسیر سفر آنها بحساب می آید. چنانکه فوقاً بررسی گردید، عدم رعایت انضباط در فرهنگ رانندگی، ریشه در عوامل متعددی دارد. از جمله فقدان آموزشهای مناسب از دوران مدرسه و حتی پیش از آن یعنی هنگامی که کودک در کنار پدر خاطی خود نشسته و عبور از چراغ قرمز و یا زیر پا گذاشتن بسیاری از هنجار ها را نوعی مهارت تلقی می شود، قابل ملاحظه است. بر همين اساس بايد گامهاي گستردهاي مانند تعمیق آموزش حقوق شهروندی از نهاد خانه تا مدرسه برداشته شود که برآیند آن قانونپذيري در جامعه باشد.
بدیهی است با نهادینه شدن احترام به حقوق دیگران، استاندارد سازی تولیدات داخلی و نیز توسعه کمی و کیفی جاده ها و مهمتر از همه مقابله با فردگرایی و ترجیح منافع عمومی، به عنوان یک فرهنگ شهروندی هر یک در جای خود نقش سازنده ای در تعمیم فرهنگ ترافیکی خواهد داشت. در غیر اینصورت چنانچه این فرهنگ همسان با هنجارهای شهروندی تعریف و تبیین نشود آنچه رخ خواهد داد نابهنجاری و دستاندازی به حقوق دیگران خواهد بود. البته جامعه به مرور و در صورت تکرار در برابر این نوع از ناهنجاریها واکسینه خواهد شد و مبادا چنین شود.
عوامل مؤثر در پیدایش وضعیت فعلی ترافیک شهری
در يك دهه گذشته ظرفيت توليد كارخانجات خودروسازي از 350 هزار دستگاه در سال نزديك به يكونيم ميليون دستگاه افزايش يافته و به موازات آن، آمار تخلفات و تصادفات نيز سير صعودي داشته است. از طرف دیگر، در زمينه مرگ و مير ناشي از حوادث رانندگي، متأسفانه کشور ما در رده بالایی قرار دارد و تصادفات، سومين علت مرگ و مير در كشور شناخته شده است. در این ارتباط سه عامل در هم تنیده یعنی وسیله نقلیه و امکانات ایمنی آن، جاده و عوامل هشدار دهنده آن، مهارت و رعایت مقررات توسط راکب آن، در مدیریت ترافیک نقش اساسی دارند. البته در میان عوامل مذکور عنصر اخیر یعنی عامل انسانی و فرهنگ رانندگی شامل سرعت زیاد، شتابزدگی، عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، خواب آلود بودن رانندگان، سبقت غیرمجاز و بعضاً فاصله زیاد مسافت بین مبداء و مقصد و نتیجتاً خستگی ناشی از آن، سهم بالایی را به خود اختصاص می دهد. در این ارتباط رانندگان جاده ای را می توان به چند گروه کلی قابل تقسیم دانست:
1) عملكردی که خارج از حیطه کنترل و مدیریت شخص در حال رانندگی است، که از جمله آنها صفات وراثتی و طبع ذاتی افراد است، یعنی سببی که به واسطه زمینه های شخصیتی در بروز حوادث بصورت تعامل در هم پیچیده ای عمل می کند و هنگامی که در کنار چند عامل دیگر قرار می گیرد، موجب اتفاقات ناگواری می شود.
2) از زاویه دیگری رانندگانی که از خودروی شخصی استفاده میکنند و افرادیکه رانندگی، حرفه و شغل آنهاست از خود رفتارهای متفاوتی بروز می دهند، و تأثیر این پیشه بر شخصیت گروه اخیر اهمیت ویژهای دارد. لهذا از آنجایی که در شخصیت هر انسانی در اثر عوامل مختلفی شکل میگیرد که یکی از آنها محیط کار و نوع شغل است، این محیط غالباً تقاضاهای جدیدی را مطرح میکند که فرد در پاسخ به آنها به نوعی رفتار خاص روی میآورد که پس از تکرار، آن رفتار به عنوان یک خصیصه ذاتی باقی میماند.
3) برخی از رانندگان حرفه پیشه، در خود حس مالکیتی خاص نسبت به خیابان و جاده دارند و در واقع به گونه ای برای افراد غیر صنف خود، مالکیت عاریه ای قائلند. بنابراین نه تنها منافع شخصی خود را در ذیل منافع جمعی تعریف نمیکنند، بلکه منافع فردی را مقدم بر منافع جامعه میدانند و حتی بعضی از آنها نسبت به منافع جامعه تعهدی از خود نشان نمی دهند.
4) گرچه در نتیجه تعمیق آموزه های رسانه ای در سالهای اخیر آمار کشتارها و مجروحین کاهش داشته، که این در جای خود نشان از نقش فرهنگ سازی در استفاده بهینه از آن است، با وجود این نمیتوان صرفاً بر فرهنگ رانندگی و عدم انضباط اجتماعی تکیه کرد، بلکه باید ریشه را در مسائلی دیگری نیز جستجو کرد. بطور مثال افرادی که با مشکلات گوناگونی درگیر و معمولاً عصبیتر و شکننده تر از هم نوعان خود هستند، به هنگام رانندگی رفتاری مانند نزاع لفظی، و حتی درگیریهای فیزیکی را از خود به نمایش می گذارند که در برخی موارد باید واکنشی به گرفتاریهای دیگری تلقی شود.
در همین ارتباط در كنار فرهنگ سازي، توجه به ساز و کارهای بازدارنده از جمله بهره گیری از تکنولوژی فناوری اطلاعات و استفاده از دوربین های آشکار و پنهان، می تواند مبنای افزايش حق بيمه رانندگان متخلف، قرار گیرد. بطوریکه جهت تشویق به رعایت مقررات و اجتناب از قانون شکنی، هنگام صدور یا تمديد بيمهنامه با اخذ استعلام تخلفات از راهنمايي و رانندگي، حق بيمه واقعي افراد محاسبه شود و بین راننده خاطی و منظم تفاوت عادلانه ای گذاشته شود.
تأثیر جریمه ها بر جلوگیری از تخلفات رانندگی
گرچه طی سالهای گذشته جريمههاي تخلفات راهنمايي و رانندگي به چند برابر افزايش یافته، لیکن عملاً در مواردی ار قبیل استفاده از تلفن همراه در حین رانندگی نشان می دهد افزایش جرائم فی نفسه نقش مهمی در كاهش تخلفات نداشته است. و حتی گمان شهروندان این است که چنین اقداماتی به منبع در آمدی برای پلیس تبدیل شده است. لذا چنانچه فعاليتهاي فرهنگي از طريق بهره گیری از فضای رسانههاي جمعي توسعه یابد چه بسا نيازي به تشديد مجازات ها نباشد. لیکن در هر صورت تا نیل به اهداف فرهنگی، ظاهراً چاره ای جز استفاده از ابزار تنبیه و تشویق و بهره گیری از اثرات آن نمی باشد. ِ
در این ارتباط، چنانکه سفری کوتاه به کشور های توسعه یافته داشته باشیم یا از طریق دوستان وضعیت آن دیار را رصد کنیم، خواهیم دید تحت تأثیر عوامل محیطی اولین ویژگی چشمگیر رانندگان، حالت آرامش و رعایت نظم، و نیز احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی است، که فی نفسه انجام سفر درون و برون شهری را بر هر شهروندی لذتبخش می کند. بطوریکه حتی هر راکب ایرانی که به آنجا سفر می کند قانونمدار و از آنجایی که سطح سازگاری ما ایرانیان بسیار بالاست با تغییر شرایط، رفتار اجتماعی نیز تغییر مییابد. در ریشه یابی اینکه چرا در هر یک از کشورهای اروپایی، رانندگی هر فردی کاملاً متفاوت میشود، باید اذعان داشت به لحاظ اینکه رعایت هنجار در آن جوامع وجهی عمومی دارد و ترجیح منافع جمعی بر منفعت شخصی نهادینه شده است.
البته شایان توجه است که در فرهنگ ملی ما تعارفات اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد. بطور مثال هنگام عبور از درب هر ساختمانی، بنحو مؤدبانه ای دیگران را بر خود ترجیح می دهیم. هم چنین در شرایطی که در حال رانندگی شاهد نیمه باز بودن درب خودرو مجاور هستیم همواره دغدغه خطرات احتمالی همسفران خود را داریم و لذا به اشکال گوناگان اهتمام به تذکر و یادآوری را از دست نمی دهیم. اما در تقاطع بعدی هنگام سبقت و راه دادن به یکدیگر، عرصه خیابان را با میدان مسابقه اشتباه گرفته و بعضاً بگونه ای از حقوق دیگران چشم پوشی می شود که خلاف شئون هر جامعه ای است. بویژه اینکه با ورود خودرو های پر سرعت وارداتی در رژیم روابط اجتماعی و چگونگی رانندگی برخی از جوانان همراه با هنجار شکنی های دیگری مواجه هستیم، که جای بسی تأمل دارد.
تجربه بستن کمربند در رژیم رانندگی نشان داد علاوه بر کار فرهنگی ضمانت اجراهایی از نوع جریمه در جای خود تأثیر گذار بوده است. لیکن پیشنهاد می شود: اولاً: در جهت مهار شرایط فعلی علاوه بر تکیه صرف بر تشدید جریمه های نقدی، ضمن نظارت بیشتر مأمورین راهنمایی و رانندگی توصیه می گردد اقدامات وضعی و فیزیکی دیگری از قبیل توقیف خودرو های پر خطر، در دستور کار قرارگیرد. بدیهی است این اقدام علاوه بر اینکه شائبه اخذ جریمه ها به عنوان منبع درآمد را از بین می برد، می تواند نقش مهمی در کنترل رفتار ترافیکی داشته باشد.
ثانیاً: چنانچه یکی از پیش نیاز های استخدام و انتصاب در منصب عالی و متوسط، اخذ سوابق رانندگی هر فرد جویای کار یا کسب موقعیت اجتماعی باشد، چه بسا ضمن حفظ بازدارندگی به خوبی بتوان به شخصیت ذاتی افراد متقاضی پی برد. از طرف دیگر، با شناسایی آنها و اجبار به شرکت در دوره های بازآموزی در طرحی کوتاه مدت می توان به نتایج مطلوبی دست یافت. مضافاً اینکه شناسایی رانندگان پرخطر و ارائه مشاوره و راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنان از طریق مشاورین روان شناسی و پلیس از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
ثالثاً: همانگونه که به طور نمونه در شبهای چهارشنبه سوری با هدف مهار برخی رفتارهای پر خطر، تمهیدات خاصی با هدایت مدیران شهری اتخاذ گردیده که نتیجه چشمگیری داشته، برگزاری مسابقات اتومبیلرانی، موتور سواری و... می تواند سبب رفع نیازهای هیجانی آنان شده و نتیجتاً موجب کاهش التهابات رانندگی در بزرگراه های شهری و آزاد راه های خارج از شهر شود.
رابعاً: از آنجایی که در شرایط فعلی سیاست های بیمه ای در خصوص نرخ حق بيمه بین رانندهاي كه نه يك بار، بلكه چندين بار مرتکب خلاف گردیده و با يك وسيله نقليه عامل تصادف و ایراد ضرر مالی و جانی به دیگران بوده و ديه جان باختگان را از جيب ساير بيمهگزاران پرداخته است، با يك راننده كمخطر كه در طول عمرش حتي يك بار خسارتي براي جامعه به بار نياورده، يكسان می باشد، لهذا شایسته است شركتهاي بيمه نسبت به سیاستهای جاری تجدید نظر نمایند، تا بصورت غیر مستقیم در كاهش سوانح و حوادث رانندگی نقش سازنده ای داشته باشند.
نتیجه گیری:
آمار تصادفات جاده ای نقش مهمی در زندگی روزمره هر شهروندی گذاشته و حتی شعاع تأثیر آن بر جذب صنعت گردشگری به عنوان یکی از منابع اشتغالزایی ملموس می باشد. و علیرغم اینکه یکی از مواهب الهی در کشور ما وجود مظاهر پر جاذبه تاریخی و طبیعی برای گردشگران است، لیکن آمار های منعکس شده در سایتهای اینترنتی از کشته و مجروحین ناشی از تصادفات، مانع مهمی در مسیر سفر آنها بحساب می آید. چنانکه فوقاً بررسی گردید، عدم رعایت انضباط در فرهنگ رانندگی، ریشه در عوامل متعددی دارد. از جمله فقدان آموزشهای مناسب از دوران مدرسه و حتی پیش از آن یعنی هنگامی که کودک در کنار پدر خاطی خود نشسته و عبور از چراغ قرمز و یا زیر پا گذاشتن بسیاری از هنجار ها را نوعی مهارت تلقی می شود، قابل ملاحظه است. بر همين اساس بايد گامهاي گستردهاي مانند تعمیق آموزش حقوق شهروندی از نهاد خانه تا مدرسه برداشته شود که برآیند آن قانونپذيري در جامعه باشد.
بدیهی است با نهادینه شدن احترام به حقوق دیگران، استاندارد سازی تولیدات داخلی و نیز توسعه کمی و کیفی جاده ها و مهمتر از همه مقابله با فردگرایی و ترجیح منافع عمومی، به عنوان یک فرهنگ شهروندی هر یک در جای خود نقش سازنده ای در تعمیم فرهنگ ترافیکی خواهد داشت. در غیر اینصورت چنانچه این فرهنگ همسان با هنجارهای شهروندی تعریف و تبیین نشود آنچه رخ خواهد داد نابهنجاری و دستاندازی به حقوق دیگران خواهد بود. البته جامعه به مرور و در صورت تکرار در برابر این نوع از ناهنجاریها واکسینه خواهد شد و مبادا چنین شود.
عوامل مؤثر در پیدایش وضعیت فعلی ترافیک شهری
فقدان فرهنگ رانندگی و تردد در بسیاری از رانندگان و عابران پیاده و عدم توجه به حقوق اجتماعی یکدیگر.
میل به قانون شکنی و عدم تمکین از قانون، به عنوان یک رفتار ضد اجتماعی.
بی اطلاعی بسیاری از عابران پیاده از پیام چراغ های راهنمایی و در نتیجه عدم نوبت پذیری برای گذر از خیابان و نیز فقدان آموزش لازم جهت نظم بخشی به تردد عابران پیاده در خیابان ها و معابر.
نقایص فنی مانند خاموشی برخی چراغ ها، نصب اشتباه بعضی از تابلوها.
استفاده بیش از حد از وسایل نقلیه شخصی که باعث انبوهی ترافیک و تشدید امکان تصادف و از سوی دیگر آلودگی محیط زیست شده است.
میل به قانون شکنی و عدم تمکین از قانون، به عنوان یک رفتار ضد اجتماعی.
بی اطلاعی بسیاری از عابران پیاده از پیام چراغ های راهنمایی و در نتیجه عدم نوبت پذیری برای گذر از خیابان و نیز فقدان آموزش لازم جهت نظم بخشی به تردد عابران پیاده در خیابان ها و معابر.
نقایص فنی مانند خاموشی برخی چراغ ها، نصب اشتباه بعضی از تابلوها.
استفاده بیش از حد از وسایل نقلیه شخصی که باعث انبوهی ترافیک و تشدید امکان تصادف و از سوی دیگر آلودگی محیط زیست شده است.